De Popronde volgens Flux, deel 10 2020-06-08 14:01:35

weblogs.vpro.nl/dorst/de-popronde-volgens-flux-2/

De Popronde volgens Flux, deel 9 2020-06-08 14:01:35

weblogs.vpro.nl/dorst/de-popronde-volgens-flux/

De Popronde volgens Flux, deel 8 2020-06-08 14:01:35

29-10-’11 Queens, Amersfoort

Het gesodemieter begint al in de auto.
‘Hallo, met die en die van de Popronde.’
‘Hallo.’
‘Jullie zijn onderweg?’
‘Ja, we zijn onderweg.’
‘Naar welk adres?’
‘Groenmarkt 13.’
‘Aha.. Nou, dat is eigenlijk het verkeerde adres.’
‘Hoezo? Groenmarkt 13, dat staat bij jullie op de site.’
‘Klopt... Maar er is helaas iets misgegaan. Queens heeft twee locaties en iemand heeft
de adressen verkeerd op de site geplaatst. Jullie moeten eigenlijk naar die andere Queens.’

In die andere Queens, Kleine Queens, staat een enorme funkband zich op datzelfde moment verbaasd achter de oren te krabben. Worden ze hier gepiepeld? Dan krijgen ze een telefoontje.
Als we aankomen bij Grote Queens staat de funkband, F.O.O.B. genaamd, daar al op te bouwen. Van ons wordt verwacht dat we moven naar Kleine Queens, maar we leggen uit dat dat niet kan, omdat de eigenares van Grote Queens, een overigens prachtige en heerlijke lunchroom vol eigengemaakte chocolade en andere heerlijkheden, ons heeft verteld dat er hier een piano staat, dus die hebben we zelf niet meegenomen. In Kleine Queens staat niets, en een a capella optreden, dat is toch niet hetzelfde.
‘Ok, maar dan kunnen jullie wel pas om half twaalf spelen, want deze band wil graag twee sets doen.’ zegt een meisje in een Popronde t-shirt.
Wat, half twaalf? Heeft iemand hier wel eens van overleggen gehoord?
‘Nee.’ zeg ik resoluut. ‘We moeten nog terug naar Groningen, we spelen om half elf. Dan doen ze die tweede set maar daarna.’
En zo geschiedde.
Het optreden zelf is verre van memorabel. Ik zit met mijn rug naar het publiek kruk aan kruk met drummer Corneel omdat we verder zijn ingebouwd door een set funky instrumenten.
Uiteindelijk eindigt de avond toch nog goed met rode wijn en een ware jamsessie met de mannen van F.O.O.B. De eigenares ontpopt zich tot de perfecte dj en als kers op de taart krijgen we na een bescheiden smeekbede van Corneel twee zakjes homemade macarons mee naar huis. Mmmm.

De Popronde volgens Flux, deel 7 2020-06-08 14:01:35

15-09-11 ‘t Kantoor, Haarlem

Ook in Haarlem valt een hoop te beleven. ‘t Kantoor is een chique klein tentje met een vriendelijke kroegbaas. Hij heeft maaltijden voor ons geregeld en we hebben de hele avond gratis keuze uit acht soorten wijn. Zo zien we het graag! Minpuntje is het praatgrage, of beter gezegd, buldergrage publiek. De kroegbaas ergert zich er kapot aan en verzucht dat het de Nederlandse mentaliteit wel zal zijn. I’m not mukowski opent met een vriendelijke set en daarna zijn wij aan de beurt.
Er is veel te zien, zoals de beschonken vrouw die haar overgewicht demonstreert door haar buik vast te pakken en op tafel te leggen. Aan het eind begint ze spontaan te ad-libben bij meezinger ‘Vergane Glorie’.
Dan zie ik ook onze vrolijke chauffeur weer ten tonele verschijnen die graag het nuttige met het aangename combineert en daarom vanavond in Haarlem een date met een ex-collega heeft geregeld. Zijn date is eveneens erg enthousiast, al weet ik niet of de muziek daar primair de oorzaak van is.
Terug in Groningen duiken we de eerste de beste kroeg in om te genieten van wijn en beschonken, zwetende vijftigplussers die dansen op Lady Gaga-covers, gespeeld door Roemenen op ukeleles en mandolines. Ook leuk.

De Popronde volgens Flux, deel 6 2020-06-08 14:01:35

14-10-11 Bibliotheek en Bosch, Arnhem

Twee keer vandaag, eerst ‘s middags in de bieb en ‘s avonds in hotel/bar Bosch. In de bieb is het afgeladen vol. Overal staan mensen te dringen. Sommige met spandoeken, anderen zingen alvast luid Fluxliedjes ter opwarming.
Oh nee, toch niet! Er is geen hond. De paar mensen aan de leestafel kijken af en toe licht verstoord op van hun boek. Tegen het einde van de set komt er een kleine, Indonesische man naar me toegelopen.

‘Ik heb even een vraag. Op wie lijk je meer, op je vader of op je moeder?’
‘Ik heb geen idee.’
‘Nee, maar, op wie lijk je méér, op je vader of op je moeder? Ik ben de voormalige buurman van je opa en oma.’
‘Aha! Nou, zegt u het maar dan... Maar vind u het goed als we het daar straks na het optreden nog even over hebben?’

‘s Avonds zijn de algehele omstandigheden beter in het chique hotel/bar Bosch, waar niets verraadt dat dit ooit het eerste kraakpand van Nederland was. Een klein theaterzaaltje, dat is de perfecte omgeving voor onze muziek, omdat het luisteren afdwingt. Vanavond een optimistisch volgeplemd programma.
Als opener de kleine, wat onverstaanbare Ierse singer-songwriter Gavin Mee die de zaal bekoort met een hees stemgeluid en virtuoze gitaarpartijen. Heel wat minder plezant is de presentatie van een muziek/dansinstallatie die volgt. De bloedirritante man die aan het woord is, één van de bedenkers van deze interactieve muziek/dansinstallatie, laat na een uitgebreide introductie van zijn kindje mensen uit het publiek het ‘zelf even proberen’.

‘En zet nu je voet daar... Nee dáár! Zo ja. Rustig, niet te snel. En beweeg. Meer. Hoger. En weer rustig. Let daarop he. Ja ja, goed, maar nu moet je wel even dóórlopen!’

Wij zijn de afsluiter en het zit vol. Vol! Jippie! Het optreden gaat super, onder andere door de gestemde piano, onze gitarist Ronald die Corneel en mij vandaag kwam versterken en het sfeervolle zaaltje. Heerlijk, zo wil ik er wel meer.

De Popronde volgens Flux, deel 5 2020-06-08 14:01:35

07-10-11 ‘t Bonte Palet, Den Bosch

Nee he, een rookhol, is het eerste wat ik denk als we binnenlopen. Zingen in de rook is net zo fijn als drinken uit een leeg glas. Het is wel een gezellig rookholletje, oud en piepklein met zover het oog reikt allerlei maffe rekwisieten zoals mini-viooltjes in mini-koffertjes, een blaasbalg en panoramafoto’s van arbeiders uit de jaren zeventig. De stamgasten zitten al te heisen op hun kruk. Eerst speelt Port Of Call, die last heeft van het rumoer en de ouwehoerende stamgasten. Na een snauw van de barman kiezen de stamgasten eieren voor hun geld en lopen weg, op zoek naar een bandloze kroeg. Port of Call speelt gestaag door. Dan stopt er een harige man op een fiets voor de ingang, die zijn handen aan zijn mond zet en schreeuwt:

‘Daar verderop! Dáár moeten jullie wezen!! Echt een te gekke band!!’

Als hij merkt dat men niet zo gediend is van zijn spontane lobby druipt hij teleurgesteld af. Ons optreden is wat rommelig en mijn stem is als rauw als haring, maar de kroeg is behoorlijk vol en de liedjes gaan erin als het Brabantse bier.

De Popronde volgens Flux, deel 4 2020-06-08 14:01:35

29-09-11, Kapper Steilloos, Delft

Bij binnenkomst maakt mijn hart een sprong: Vintage behang! Vintage lampen! Vintage koelkasten, broodtrommels, jurkjes en stoelen! Love it.
Eerst is het de beurt aan Katia. Langzaam druppelen de mensen binnen. De kapsters en de aangeschoten ex van de eigenares delen aan iedereen gratis drank uit. Veel verdienen zullen ze dus niet aan deze avond, maar daar gaat het ze ook niet om.
Katia veroverd alle aanwezige harten met haar stralende hoofdje en fluwelen stemgeluid. Zelf zit ik er na de vier uur durende bloedhete heenrit, het slepen, opbouwen en vervolgens op zoek gaan naar goedkoop eten in een onbekende stad volledig doorheen. Ik ga buiten op een bankje zitten om te wachten tot mijn onregelmatige hartslag weer tot bedaren komt. Ik hou het er maar op dat ik niet de meest stressbestendige persoon ben, maar weer andere kwaliteiten heb. De show gaat als een tiet, hoewel het niet zo druk is. De kappers zijn tevreden en we rekenen onder het genot van roze koeken af (geen gewone, maar speciale met spijs erin).

De Popronde volgens Flux, deel 3 2020-06-08 14:01:35

16-09-11 Centrale Bibliotheek, Rotterdam

De heenreis gaat voortreffelijk. We zoeven over de weg, vinden in één ruk de parkeerplaats alwaar een man ons opwacht die direct een kar regelt voor onze spullen. Ik krijg argwaan, dit loopt iets té soepel allemaal. Tijdens het optreden dient de Domper zich aan: veruit meer boeken dan bezoekers in de grote Centrale Bibliotheek in Rotterdam. Een schamele zeven mensen hebben de weg naar Flux tijdens de Popronde gevonden. Volgens de zeer aardige meneer van de bieb komt het door de locatie, we staan evenals in Zwolle ver van de-straat-waar-veel-bandjes staan. Achteraf hebben we een meevaller: er bleek nog een Surinaams meisje verscholen tussen de boekenrekken mee te luisteren. Dat zet de teller op acht.
Ai, en daarvoor zijn we dan zo’n zeven uur in touw, bijna een uur per bezoeker dus. Alcoholische versnaperingen ontbreken, wat niet zo vreemd is in een bibliotheek. Maar door de moeite die ik vervolgens mee heb, doemt de vraag in mijn hoofd op: Zou ik misschien een alcoholist in wording zijn? Dat zou de tweede Domper zijn. Eenmaal terug in Groningen zakken we lekker door met onze vrolijke chauffeur, een kletserig barmeisje en een dronken voetbalteam.

De Popronde volgens Flux, deel 2 2020-06-08 14:01:35

10-09-11 Café De Beleving, Zwolle

De vriendelijk grijnzende kroegbaas van Café de Beleving houdt van feestmuziek, maar níet van Nederlandstalige feestmuziek. Dan heeft hij liever Flux, al feest dat misschien wat minder hard. De kleine L-vormige ruimte vult zich tegen de verwachting in met moeite, maar staat uiteindelijk vol. Helaas bestaat de helft van de bezoekers uit Popronde-vrijwilligers, waardoor de tent halverwege leegloopt en ik de rest van de liedjes voor de grote, houten bar speel en het handjevol mensen aan weerszijden ervan. Volgens de kroegbaas komt het onder andere door de locatie. We bungelen eenzaam aan de rand van het centrum, ver van de straat-waar-veel-bandjes-staan. Ook blijkt er verderop in Zwolle nog één of ander festival te zijn. Een pluim voor deze slimme programmering.
Gelukkig zijn er nog een aantal volhouders in de kroeg, bestaande uit wat familie en vrienden, al met al toch het meest ideale luisterpubliek. Als vlak voor het optreden een Popronde-poster wordt opgehangen vraag ik mij af: Kan dat niet beter al een weekje eerder?